Okja, het vervolg

Gisteren verloren we bijna alle moed, want Okja bewoog alweer een dag niet nadat we juist een sprankje hoop hadden gekregen. Vanochtend was Peter Klaver, de gespecialiseerde dierenarts, bij haar. Ook hij staat voor een raadsel. Haar hart is goed, haar temperatuur ook en ze reageert normaal op contact. Ze staat alleen niet op.

Wat kunnen we doen? Eigenlijk niet anders dan bidden en hopen. De vraag lijkt vooral: hoe lang houden wij dit vol en wordt ze niet ziek van al dat liggen?

Vanavond hebben we haar weer gekeerd en dat gebeurde deze keer onder luid protest en met veel geschop met haar poten. Dat laatste geeft weer hoop, want zoveel beweging in de poten hebben we nog niet gezien. Het leek zelfs even of ze probeerde op te staan.

Wat we nu doen is het haar zo comfortabel mogelijk maken. Morgen krijgt ze weer prednison. Zo lang ze eet, drinkt, poept en plast, houden wij en zij het nog wel even vol. Het drinken is overigens lastig, omdat ze plat met haar kop in het stro blijft liggen. We gaan het proberen met een drinkfles.

Ze ligt nu relaxt te slapen, met haar vrienden tegen zich aan. Ze knort gezellig als we bij haar komen zitten. Wij houden de moed er nog in omdat we toch al twee dagen ietsiepietsie vooruitgang zien.

We willen iedereen die tot nu toe bijgedragen heeft aan de kosten van dierenartsen en medicijnen uit de grond van ons hart bedanken. Jullie helpen Okja en ons daar enorm mee. De rekeningen komen nu binnen en die zullen nog wel even blijven komen. Mocht je ook wat willen doneren: op deze website staat een knop 'donaties' en daar vind je het rekeningnummer van Erve Knots.

7 december 2022, woensdag