afscheid van Janneke

Vanavond brandt er weer een kaarsje op het erf, want vanochtend is Janneke overleden. Ze kon al maanden heel moeilijk lopen, maar ze had ook een bult in haar buik. Buiktumoren zijn één van de belangrijkste doodsoorzaken van varkens.

We zagen wel aankomen dat Janneke niet zo heel lang meer bij ons zou zijn, maar we hoopten op nog een laatste mooie zomer voor haar. En dat is gelukt. Op deze warme oktoberdag hebben we de dierenarts gevraagd te komen, want gisteren stopte ze met eten. Ze sliep heel rustig in en dat betekent dat het voor haar ook goed was, want deze felle tante zou zeker niet zomaar zijn gegaan.

Ze is 15 geworden. Ze kwam begin 2010 bij ons wonen, samen met haar zus Jip. Tussen die beide meiden heeft het nooit geboterd en ze sliepen dan ook altijd in een eigen hut op een eigen terrein. Janneke was wel vriendinnen met Ousi, maar zij is al een poos geleden overleden. Toen ze niet meer zo goed kon lopen, is ze op het erf in de kapschuur komen wonen. Dat kon niet eerder, want dan vielen zij en Jip de andere varkens aan.

In haar laatste jaar hadden we veel contact, want ze woonde op de mooiste plek van het erf, in de kapschuur. Daar lopen wij vele malen per dag langs en kon zij het hele erf overzien. Ze merkte altijd de kleinste beweging op, 'mmm' hoorde je dan onder het stro. Vaak zat ik 'avonds even bij haar en dan maakte ze van die kleine knor-geluidjes waarmee ze (volgens mij) zei dat ze het gezellig vond.

Het meest opvallend waren wel haar prachtige heldere ogen. De dierenarts zei er vanochtend ook iets over. Haar ogen stonden helder tot het laatst.

Dag lieve, kleine Janneke. Jouw hele leven vond hier plaats. Het zal even duren voor we aan die lege plaats gewend zijn. Hieronder Ousi en Janneke.